Hans van Houwelingen en Mohammed Benzakour over hun voorstel:

[...] De eerste gastarbeiders die vanaf de tweede helft van de jaren vijftig naar Rotterdam kwamen om te werken en een toekomst op te bouwen zijn nu bejaard of dood. Hun nazaten eisen van de samenleving erkenning van het gastarbeiderschap en zoeken een manier om hun waardering voor hun vaders te tonen. Een monument is bedoeld als het meest gecultiveerde product om vorm te geven aan die wensen, het is een nuttig, verheerlijkend instrument in de uitrusting van de maatschappij. Het is bedoeld om misstanden aan te kaarten en doet de suggestie hier een moment bij stil te staan. Daarentegen is het monument politiek gezien tevens een instrument juist voor de orde van de dag, om ervan af te zijn, immers de kwestie wordt door het monument behartigd. In het beste geval zegt een traditioneel monument hier dat het onterecht is dat gastarbeiders niet zijn opgenomen in de geschiedenis van Rotterdam.

De geschiedenis - 'de spirit van de mensen in Rotterdam en het wonder van een uit het puin rijzende moderne stad' - blijft evenwel belichaamd door de hardwerkende Nederlander. De focus van ons ontwerp ligt precies hier. Het monument dat wij voorstaan wantrouwt de eigenschappen van het traditionele monument, het weigert een geschiedenis te bevestigen die de rol van gastarbeid ontkent en het wil geen embleem zijn van misstand. Wat het wel doet is de geschiedenis vanuit een ander perspectief her-'denken' of beter gezegd, de geschiedenis in een ander spectrum laten zijn. [...]

Lees hier het volledige voorstel.